ال 90

مزایا و معایب ال 90
مزایا	کیفیت فنی بالا و استهلاک پایین قطعات، فضای جادار کابین و صندوق، بازار دست دوم خوب، دسترسی مناسب به شبکه خدماتی و قطعات یدکی، 3 ستاره ایمنی موسسه تست تصادف اروپا، شتاب قابل قبول
معایب	طراحی قدیمی کابین و بدنه، آپشن‌های بسیار محدود در مقایسه با رقبای قیمتی، ارگونومی نامناسب صندلی عقب، فرمان‌پذیری ضعیف، ترمزهای عقب کاسه‌ای
بررسی اجمالی شاید قدیمی‌ترها به یاد داشته باشند که داچیا (یا به عبارتی رنو) لوگان یا همان تندر 90، در ابتدا قرار بود با قیمت بسیار ارزان به بازارمان وارد شود تا حدی که در نسخه پایه یعنی E0 صحبت از قیمتی مشابه با پیکان مطرح شده بود. اما همانطور که پیش‌بینی میشد این وعده‌ها چندان عملی نشدند و در نهایت تندر 90 با نرخ بالاتری به دست مصرف کننده نهایی رسید. با این وجود شباهت‌های فنی این محصول با خودرو گران‌قیمتی نظیر مگان 1600 در کنار استهلاک بسیار پایین و دوام بالای قطعات باعث شد که میزان استقبال از این خودرو در طول زمان به شکل عجیبی افزایش یابد تا حدی که اکنون تندر 90 E2 ده‌ها میلیون تومان گرانتر از پژو پارس LX در بازار خرید و فروش میشود و این در شرایطی است که پژو پارس در گذشته محصولی لوکس‌تر از تندر به حساب می‌آمد! همین نکته نشان میدهد که برخلاف تصور عموم، مردم ما آنقدرها هم ظاهربین نیستند و در بسیاری مواقع به باطن خوب اتومبیل حتی بیش از زیبایی‌های ظاهری اهمیت میدهند. البته تندر 90 هم خودرو بدون ایرادی نیست و با هندلینگ نه چندان مناسب، ترمزهای عقب کاسه‌ای و ارگونومی ضعیف صندلی‌هایش میتواند شما را آزار دهد؛ اما آنچه برای طرفداران تندر مهم است، خصلت‌های اقتصادی نظیر جان‌سخت بودن و دوام بالای قطعات می‌باشد که تندر در این ویژگی‌ها شهره خاص و عام است.

بررسی ال 90

درست است که تندر 90 هیچ بویی از ظرافت و زیبایی نبرده

و با پلاسیتک‌های خشک کابین و صندلی‌های نیمکت‌مانند و آپشن‌های حداقلی،

حس چندان خوشایندی به سرنشینان منتقل نمیکند اما با این حال ویژگی‌هایی دارد

که آنرا قابل احترام میکند. در واقع سوال اصلی این است

که چطور خودرویی با این همه ویژگی منفی موفق شده این تعداد طرفدار برای خودش دست

و پا کند و پاسخ این سوال در یک واژه ساده یعنی “کیفیت” خلاصه میشود.

البته اینجا منظور ما از کیفیت استفاده از چرم و جیر و چوب و اینجور چیزها نیست

بلکه داریم در مورد کیفیت فنی و استهلاک پایین قطعات صحبت میکنیم؛

پارامتر مهمی که تندر را به یک خودرو قابل اعتماد یا شاید حتی قابل اعتمادترین

گزینه رده قیمتی خودش تبدیل کرده است.

البته این ماشین با توجه به مرکز ثقل بالا و تعلیق ساده‌ای که دارد

از هندلینگ چندان مطلوبی بهره نمیبرد اما به لطف بهره‌مندی از یک پیشرانه 1.6 لیتری نسبتاً قدرتمند،

شتاب مناسبی را در کنار مصرف سوخت منطقی به شما هدیه خواهد کرد تا کمبودی در شهر و جاده احساس نکنید.

اتاق و صندوق جادار ماشین هم برای استفاده‌های خانوادگی مناسب به نظر میرسند

و با توجه به شبکه خدماتی گسترده و بازار دست دوم بسیار خوب ماشین،

نگرانی از بابت قطعات یدکی و فروش خودرو وجود ندارد.

از نظر کیفیت سواری و ترمزها نیز با اینکه شرایط ماشین ایده‌آل نیست

اما شما را تا حدود زیادی راضی نگاه میدارد.

همچنین لوگان موفق شده در سال 2005 سه ستاره از موسسه معتبر تست

تصادف اروپا Euro-NCAP بدست آورد که نشان از ساختار مستحکم شاسی و ستون‌ها دارد.

داخل ال 90

داخل کابین تندر 90 با فضایی مملو از پلاستیک‌های خشک و ادوات زمخت مواجه میشویم

که در برابر رقبای چینی (مثل جک J4) یا حتی داخلی (نظیر دنا پلاس)، هیچ حرفی برای گفتن ندارد.

بخصوص که کمبود آپشن‌های رفاهی باعث شده قدیمی بودن کابین بیشتر هم به چشم آید

. صندلی‌ها نیز بویژه در قسمت عقبی حالتی نمیکت‌مانند دارند و با ارگونومی بدن انسان چندان سازگار نیستند.

اما در کنار این نکات منفی، اینجا ویژگی‌های مثبت زیادی هم دیده میشود.

مثلاً برای تمامی سرنشینان فضای پا و سر کافی در نظر گرفته شده

که این ویژگی در کنار صندوق عقب بزرگ اتومبیل، تندر را به گزینه‌ای مناسب برای استفاده‌های خانوادگی تبدیل نموده.

از اینها مهمتر اینکه خیالمان راحت است که قطعات به ظاهر خشک و خشن ماشین،

به این زودی‌ها قصد خراب شدن یا افت کیفی را ندارند و برای سالیان طولانی بدون سر و صدای اضافه به وظایفشان عمل خواهند نمود.

البته دید پشت سر تندر چندان جالب نیست اما به لطف شیشه‌های بزرگ و زوایای جعبه‌ای بدنه،

راننده حس تسلط خوبی به جلو و طرفین دارد. در یک جمله خلاصه میتوان گفت که کابین تندر، زیبایی خاصی ندارد اما کاربردی طراحی شده است.

طراحی ال 90

اگر به دنبال یک خودرو زیبا و چشم نواز هستید، باید از همین ابتدا دور تندر 90 را یک خط قرمز بکشید

چرا که ظرافت و زیبایی هیچ جایگاهی در اولویت‌های تیم طراحی پروژه لوگان نداشته

و برعکس تمامی تلاش طراحان در جهت کاهش هزینه تولید و بهبود کارایی بکار گرفته شده است.

مثلاً قسمت‌های مختلف بدنه فرم بسیار ساده‌ای دارند تا کار قالب‌گیری و مونتاژ آسان‌تر شود.

همچنین ستون‌های بلند نازیبا و صندوق جعبه‌ای اتومبیل هم با هدف افزایش فضای مفید

(بدون بالا رفتن قیمت نهایی) بدین شکل درآمده‌اند. در واقع هدف از تولید تندر 90 این بوده

که با کمترین هزینه، خودرویی با استحکام قابل قبول و کارایی حداکثری تولید شود

و در این راه رسیدن به این هدف، زیبایی فدا شده است.

البته با تمامی این صحبت‌ها هنوز هم میتوانیم

از هماهنگی میان اجراء مختلف بدنه به عنوان تنها نکته مثبت ظاهری تندر یاد کنیم

چراکه همین مورد مهم باعث شده چهره ماشین پس از گذشت سالیان طولانی همچنان قابل تحمل باشد.

مشخصات ال 90

یکی دیگر از نکات مثبت تندر 90 در زیر کاپوت خودرو نهفته شده

 

یعنی جایی که پیشرانه تنفس طبیعی 1.6 لیتری 16 سوپاپ با 105 اسب بخار قدرت و 140 نیوتن‌متر گشتاور وظیفه

تامین قوای حرکتی ماشین را به عهده گرفته است. این موتور بدلیل هماهنگی مناسب با جعبه‌دنده 5 سرعته دستی،

شتاب قابل قبولی (به نسبت یک خودرو اقتصادی) به راننده ارائه می‌نماید. پیشرانه تندر حساسیت کمی به کیفیت بنزین

و شرایط نگهداری دارد و میتواند در شرایط آب و هوایی متغیر کشورمان بادوام ظاهر شود.

همچنین در نسخه‌های جدیدتر گیربکس JHQ با کلاچ هیدرولیکی

جایگزین مدل قدیمی‌تر JH3 (با کلاچ سیمی) شده تا دیگر شاهد مشکلات قبلی از جمله روغن‌ریزی

و سفتی تعویض‌ها نباشیم. مصرف سوخت ترکیبی هم 6.9 لیتر به ازای هر صد کیلومتر پیمایش عنوان شده

که به نسبت سن و سال پیشرانه عدد قابل قبولی محسوب میشود.

مشخصات فنی ال 90
نام خودرو	تندر 90 E2
کشور سازنده	ایران
سال (طراحی)	2005
مشخصات فنی
موتور	4 سیلندر 16 سوپاپه
حجم موتور	1598 سی سی
تنفس موتور	تنفس طبیعی
انتقال نیرو	دیفرانسیل جلو
حداکثر قدرت	105 اسب بخار در 5750 دور در دقیقه
حداکثر گشتاور	140 نیوتن متر در 3750 دور در دقیقه
جعبه دنده	5 دنده دستی
شتاب 0 تا 100	10.2 ثانیه
حداکثر سرعت	183 کیلومتر در ساعت
وزن	1100 کیلوگرم
اندازه (میلیمتر)	4247 طول – 1735 عرض – 1525 ارتفاع
فاصله بین دو محور	2629 میلیمتر
مصرف سوخت و استانداردها
مصرف سوخت داخل شهر	– لیتر در هر صد کیلومتر
مصرف سوخت خارج از شهر	– لیتر در هر صد کیلومتر
مصرف سوخت ترکیبی	6.9 لیتر در هر صد کیلومتر
حجم باک	5 لیتر
استاندارد آلایندگی	یورو 2
میزان تولید CO2	– گرم در هر کیلومتر
استاندارد امنیت

امکانات و تجهیزات ال 90

نسخه‌های E0 و E1 تندر 90 از نظر سطح امکانات در فقر مطلق به سر میبردند

و حتی از مواردی نظیر چراغ داخل داشبورد و آینه آفتابگیر هم محروم بودند

و به همین دلیل خیلی قبل، از خط تولید خارج شدند؛ اما حتی نمونه E2

که به نوعی مدل آپشنال این محصول به حساب می‌آید هم تجهیزات شگفت‌انگیزی ندارد

و با ارائه گزینه‌های ساده و ابتدایی نظیر: ایربگ‌های جلو، ترمزهای ABS و EBD، فرمان هیدرولیک،

تهویه مطبوع دستی، چراغهای مه‌شکن جلو و عقب، تنظیم چراغهای جلو از داخل، کامپیوتر سفری،

آینه‌ها و شیشه‌های برقی و مواردی از این دست، نمیتواند در برابر رقبای این سطح از بازار خودنمایی کند

. البته طرفداران تندر معتقدند که هزینه آپشن‌های اضافه و غیرضروری، صرف بهبود کیفیت

و کارایی اتومبیل محبوبشان شده اما مخالفان هم اعتقاد دارند که این فقط یک بهانه است

چراکه خودروهای کم آپشن‌تر طبیعتاً کمتر دچار خرابی میشوند،

مثلاً اگر سانروفی وجود نداشته باشد احتمال نفوذ

آب یا به صدا افتادن سقف (حتی در کیفیت مشابه) کمتر خواهد شد!
ضمناً بد نیست اشاره کنیم که برخی امکانات نظیر رینگ‌های آلومینیومی تندر E2 از سال 1398

از لیست امکانات استاندارد ماشین حذف و به بخش تزئینات سفارشی منتقل شدند.

امکانات ال 90
ترمز و پایداری	ABS
کیسه هوا	كيسه هواي ايمني جلو
سیستم صوتی
دیگر تجهیزات	سيستم سوخت خودكار قطع سوخت در مواقع اضطراري – سيستم كنترل انتشاربخار بنزين – سيستم سوخت خودكار

رقبای ال 90 در بازار

یکی از رقبای قیمتی تندر 90 E2، دنا پلاس است.

خودرویی که با آپشن‌های بیشتر، طراحی زیباتر، هندلینگ برتر و صندلی‌های راحت‌تر میتواند

در نگاه اول گزینه جذاب‌تری باشد اما در طرف مقابل نماینده رنو هم به لطف کیفیت فنی بالاتر و استهلاک پایین‌تر

، خودرو کم خرج‌تر و کم دردسرتری به حساب می‌آید و بدلیل فضای سر بیشتر میتواند برای افراد قدبلند مقداری راحت‌تر باشد

. همچنین لوگان موفق شده 3 ستاره ایمنی از موسسه EuroNCAP کسب نماید و این در شرایطی است

که هنوز گزارشی از تست ایمنی دنا توسط یک سازمان معتبر منتشر نشده است.
همچنین 206 صندوقدار با قیمت مناسب‌تر، طراحی (بخصوص کابین) زیباتر، آپشن‌های بیشتر و هندلینگ برتر میتواند

رقیب جدی برای تندر به حساب آید، اما باید توجه کرد که این محصول با توجه به افت کیفی در سالهای اخیر نسبت

به تندر 90 استهلاک بیشتری خواهد داشت و از نظر فضاسازی (بخصوص روی صندلی‌های عقب) نیز شرایط خوبی ندارد.

از دیگر رقبای قیمتی نماینده رنو میتوان به برلیانس H330 اشاره نمود.

این محصول چینی از طراحی به‌روزتر و آپشن‌های بیشتری برخوردار است

و همزمان کابین راحت‌تری هم به شما ارائه میکند اما از نظر استهلاک، بازار دست دوم،

شتاب و هزینه نگهداری در پس نماینده داچیا قرار میگیرد.
جک J4 نیز با وجود اینکه از نظر جادار بودن، هزینه‌های نگهداری و بازار دست دوم یارای رقابت با تندر 90 را ندارد

اما به لطف طراحی جدیدتر، آپشن‌های بیشتر و همچنین بهره‌مندی از گیربکس اتوماتیک (با بودجه مشابه با تندر دنده‌ای)

میتواند انتخابی منطقی به حساب آید. بخصوص که این ماشین 5 ستاره موسسه تست تصادف چین را هم بدست آورده

تا از نظر ایمنی هم کمبود خاصی در برابر 3 ستاره اروپایی تندر نداشته باشد.